Afgelopen dinsdag speelden we een massakamp tegen De IJssel. Er waren 10 spelers uit Moordrecht naar Berkel afgereisd. Wij hadden er wat meer beschikbaar, waardoor we voor de gelegenheid 4 spelers uitleenden. Achteraf bleken deze partijen de doorslag te geven voor de overwinning van De IJssel. Maar belangrijker dan het totaalresultaat waren de leuke partijen en de gemoedelijke sfeer waarin alles verliep.
Op de meeste borden waren de spelers aan elkaar gewaagd. Het duurde dan ook vrij lang voordat de eerste beslissing viel: walk-overs waren er niet bij vandaag. Op het eerste bord streden Leon Huijsdens en Leon Jacobse maakten de heren uit welke vereniging er nou over de beste Leon beschikte. “Onze” Leon was extra gemotiveerd om te winnen, om dat “hun” Leon dit jaar een keer met het Baskisch Schaaktoernooi mee deed en dit meteen wist te winnen. Ditmaal was er de revanche. Aan het begin van het middenspel weigerde Leon H nog een pion te winnen, omdat hij wellicht nog niet genoeg ontwikkeld was, maar later won hij wel een pion en daarna wat materiaal. Het duurde erg lang voordat dit uiteindelijk werd omgezet in een vol punt, omdat Leon J toch nog wel wat tegendreigingen wist te creëren, maar uiteindelijk een mooie overwinning op ons 1e bord.
Zelf speelde ik op bord 2 tegen De IJssel voorzitter Frank van de Pavoordt. Hij opende zeer scherp – en enigszins dubieus – met een zijvariant van een zijvariant van het Budapester Gambiet. Ik wist dat 4.a3 goed was, en daarna kwam ik redelijk uit de opening en kon een pion vasthouden. Toen kwam er een fase waarin Frank beter speelde, mijn stukken kon ik niet optimaal ontwikkelen, en Frank won een pion terug en later nog een. Aan het begin van het eindspel speelde hij echter een onnauwkeurige zet met zijn toren, waarna ik direct remise kon afdwingen.
Op bord 3 was het Martin tegen Gerard v/d Wouden. Het ging lang gelijk op, maar op een gegeven moment werd Gerard overambitieus en wilde hij te graag een pion winnen. Hiervoor kreeg hij de spreekwoordelijke deksel op de neus. Martin’s toren’s werden actief en hij verkreeg voordeel. Dit leidde uiteindelijk tot een toreneindspel met 2 pionnen meer, en hoewel Gerard nog lang taai verdedigde, was het uiteindelijk niet meer te houden.
Op bord 4 de partij die als laatste eindigde, een ware thriller! Het was een complex middenspel, en toen begon de tijdnoodfase al, met name voor Rien Duine, de tegenstander van Rinus. Rinus stond iets beter, maar Rien ging met zijn paard op avontuur in de vijandelijke stelling. Helaas zag Rinus een paardvork over het hoofd. Dit kostte een kwaliteit plus een hele belangrijke pion. Rinus spartelde daarna nog wel wat tegen, maar de missie was vanaf dat moment kansloos.
Op het 5e bord ook een partij die tot in de tijdnoodfase duurde. Jan Gerkes en Leen Boonstra waren aan elkaar gewaagd en hadden beide kansen gedurende de partij. In het eindspel gaf Jan zijn sterke paard op voor Leen’s zwakke loper om zo een (vrij)pion te winnen. Helaas was het echter zeer moeilijk om dit eindspel te winnen en dit lukte uiteindelijk dan ook niet: remise.
Hans van der Burg en Aad van den Berg (bord 6) speelden een zeer scherpe partij. Het zag er al snel niet zo heel erg best uit voor Hans. Aad had een gevaarlijk initiatief en kwam met een mooie koningsaanval. Hans wist niet de juiste verdediging te vinden, de aanval sloeg door en Aad won een prima partij. Cok mocht het tegen een andere Aad (v/d Meer) opnemen. Van deze partij heb ik niet veel meegekregen, in ieder geval werd het uiteindelijk remise.
Op bord 8 een leuke pot tussen Jan Breugem en Casper de Pijper. Met een venijnige paarduithaal leek Casper een loper te kunnen winnen. Jan dacht zich hier uit te kunnen trucken, door terwijl zijn dame in stond, ook de dame van Casper aan te vallen. Casper had echter verder gerekend (of had wat meer geluk dat de tactics in zijn voordeel werkten): hij had een tussenschaakje met het paard, waardoor na een aantal gedwongen ruilen Casper een stuk had buit gemaakt. Dit werd later niet meer weggeven, overwinning voor De IJssel op bord 8.
Bord 9 en 10 waren wel weer voor ons. Hans Kunnen speelde een goede partij tegen Ton van Smirren. Hij wist ergens een pion buit te maken en nam deze voorsprong van een pion mee in het eindspel. De vraag is dan nog of dit voldoende was voor de overwinning. Toen Ton echter pardoes zijn toren weggaf, was die vraag meteen beantwoord: een punt voor Hans. Ook Giovanni speelde een goede pot op bord 10. Hij was de eerste op de hele avond die materiaal voorkwam; volgens mij een paard of een loper. Tegenstander H. de Jong verweerde zich daarna nog kranig, maar Giovanni gaf geen krimp, speelde het keurig uit en hengelde het punt binnen.
Dan komen we bij de invallers. Henk Springer en Egbert Berghout speelden een remise, maar het was zeker geen salonremise. Er werd volop gestreden, en halverwege had ik niet verwacht dat dit in remise zou eindigen. Uiteindelijk werd het echter ook hier een toreneindspel met een pluspion dat niet te winnen bleek.
De overige 3 partijen eindigden allemaal in een overwinning voor “De IJssel”. Erik Smits versloeg Jesse van Dongen, Menno Hoogenes speelde een naar eigen zeggen mooie pot tegen Dylan, die attractief speelde maar uiteindelijk toch de deksel op de neus kreeg, en Gijs van Dongen was uiteindelijk onze voorzitter Arjen de baas, nadat Arjen in he begin iets beter stond, maar in de tactische complicaties was Gijs Arjen uiteindelijk toch de baas.
Uitslagen:
3-Torens De IJssel
- L. Huijsdens – L. Jacobse 1-0
- A. Drenthen – F. v/d Pavoordt 1/2
- M. van Vaalen – G. v/d Wouden 1-0
- R. v/d Linde – R. Duine 0-1
- J. Gerkes – L. Boonstra ½
- H. v/d Burg – A. v/d Berg 0-1
- C. v. Greevenbroek – A. v/d Meer ½
- J. Breugem – C. de Pijper 0-1
- H. Kunnen – T. van Smirren 1-0
- G. Netten – H. de Jong 1-0
Einstand zonder 3-Torens invallers 5,5-4,5
- H. Springer – E. Berghout ½
- J. van Dongen – E. Smits 0-1
- D. Achuthan – M. Hoogenes 0-1
- A. Hofman – G. van Dongen 0-1
Eindstand met 3-Torens invallers 6-8
